Strona:PL Poezye Brunona hrabi Kicińskiego tom V.djvu/131

Ta strona została uwierzytelniona.
XXXIV.


DO
DZIEWCZYNY.




Ach poczekaj!
Nie uciekaj
Widząc żem ja stary.
W życiuś kwiecie,
Nie gardź przecie,
Mojemy ofiary.
Tyś jak róża,
Mnie zachmurza,
Włos biały, twarz bladą.
Lecz i w wianki
Dla kochanki
Do róż lilje kładą.