Strona:PL Poezye Brunona hrabi Kicińskiego tom V.djvu/133

Ta strona została uwierzytelniona.
XXXVI.


TRZEBA ŻYĆ WESOŁO.




Czego nauczasz mnie prawa,
Czego wymowy retorów?
Cóż mnie przyjdzie z próżnych sporów?
Marna tylko głosu wrzawa.
Lepiéj czcząc Bachusa szczerze,
Naucz gładko spijać wino,
Albo z kochaną dziewczyną,
Nieść hołdy złotéj Cyterze.
Niech nam w ucztach dni ubiegą,
Niech siwiznę kwiaty stroją,
Uśpij winem duszę moją,
Umarły niechce niczego.