Strona:PL Poezye Brunona hrabi Kicińskiego tom V.djvu/165

Ta strona została uwierzytelniona.
LX.


HIMN DO DIJANY.




Córo Jowisza! Dzikich zwierząt Pani,
Któréj grot niszczy płód dzików i łani,
Każdy myśliwy, nadobna Bogini,
Hołd tobie czyni.
Zstąp na brzeg Lety.[1] Ufne w twą obronę,
Ocal łaskawie ludy zagrożone,
Nie dla niewdzięcznych opiekuńcze Bóstwo,
Swiadczy łask mnóstwo.





  1. Leta, rzeka pod Magnezją, niedaleko Efezu. Zdaje się, że Poeta pisał ten hymn w czasie, gdy Krezus zagrażał Jonii, jak wspomina Herodot w księdze 1.