Strona:PL Poezye Karola Antoniewicza tom II.djvu/140

Ta strona została uwierzytelniona.

Lecz bez rosy uschną kłosy,
Im słońca potrzeba;
Uschnie serce bez łez rosy
I bez łaski nieba.

Bóg cię widzi, Bóg cię cieszy
Kłosku! żeś dojrzały,
Lecz ze żniwem się nie spieszy
Dla swej większej chwały.

Zanim będziesz świecić w niebie.
Ziemi cię zostawił,
By z nas każdy, widząc ciebie,
Boga błogosławił!

Kłosku hoży więc dojrzewaj
Na krzyżowej roli,
I żyj łaską, łzami śpiewaj
Śpiew o Bożej woli.