Ta strona została uwierzytelniona.
Kazimiera Zawistowska Dla pamięci ludzkiej wszakże dość tego, co pozostało. Krótki sen życia ziemskiego przyniósł plon wspaniały — i poetka nowe — w duszach ludzkich — rozpocznie życie, gdy wydanie niniejsze miłośnikom szczerym go udostępni.
W zmartwychwstannej tej chwili, gdy wnet już oto rozebrzmi „głos drgający marzeniem i śpiewem“, krótkie jeno a gorące pozdrowienie przystoi. In perpetuum, soror, ave...
Miriam.
