Strona:PL Pol-Dzieła wierszem i prozą.djvu/099

Ta strona została skorygowana.

Gdy co pójdzie od serca i gładko jak z wodą,
O tém mówią, że poszło: „Senatorską Zgodą!“




Lubiła Polska stawić i wysoko ludzi,
I „darami trzech Królów“ obsypać takiego,
Co i „łaskę i dary wziął Ducha Świętego!“
Ale kiedy człowieka wyniosła wysoko,
To miał miłość dla drugich i opatrzne oko,
I czułość nad bliźniego losem i niedolą,
A czém wyżéj kto stanął — tém świętszą miał wolą.