Profesor ochotnie podjął się tej pracy, którą razem z projektami Konstytucji i Ordynacji wydajemy, dzięki poparciu finansowemu Rządu Polskiego. Zaznaczamy, że praca prof. Buzka jest wyrazem jego osobistych zapatrywań, a nie dziełem zbiorowem i oficjalnem Komisji Sejmowo-Konstytucyjnej.
Komisja ani na chwilę nie wątpiła, że projekty przez nią opracowane posiadają liczne braki.
I dla tego wice-przewodniczący Komisji Sejmowo - Konstytucyjnej w dniu 6 marca 1918 r., zamykając ostatnie posiedzenie, mógł, po złożeniu serdecznego podziękowania wszystkim, którzy pracowali w Komisji powiedzieć:
„Panowie, zdajemy sobie wszyscy sprawę z tego, że dzieło nasze nie jest wolne od usterek i że niejedno należy w niem poprawić.
Bądżmy jednak dumni, że my pierwsi przeoraliśmy odłogiem leżący zagon.
Ci, którzy po nas przyjdą, znajdą grunt przygotowany. Dałby Bóg, aby czerpali ziarno do siewu nie ze światowej składnicy wszelakich haseł i teorji, lecz z polskiej stodoły rzeczywistych sił narodu.
Konstytucja i Ordynacja Wyborcza o tyle będą pożyteczne i trwałe, o ile sharmonizują rzeczywiste siły Państwa“.
Warszawa, 3 maja 1918 r.
