Strona:PL Prosper Mérimée - Carmen.djvu/94

 — Maquila, co to znaczy, spytał Anglik.
 — Maquila, rzekła Carmen śmiejąc się, to pomarańcza. Czy to nie jest ucieszne słowo na pomarańczę? Mówi, że chciałby poczęstować cię maquilą.
 — Tak? rzekł Anglik. Więc cóż? przynieś znów jutro maquile.
 W czasie tej rozmowy, wszedł służący i oznajmił, że obiad gotów. Wówczas Anglik wstał, dał mi piastra, i podał ramię Carmen, jakgdyby nie mogła chodzić sama. Carmen, śmiejąc się ciągle, rzekła do mnie:
 — Mój chłopcze, nie mogę cię zaprosić na obiad; ale jutro, skoro tylko usłyszysz capstrzyk na paradę, przychodź tu z pomarańczami. Znajdziesz pokój lepiej umeblowany niż przy ulicy Candilejo i przekonasz się czy jestem zawsze twoja Carmencita. A potem pomówimy o sprawach Egiptu.
 Nie odpowiedziałem nic; byłem już na ulicy, kiedy Anglik krzyczał za mną:
 — Przynieś jutro maquile! i słyszałem wybuchy śmiechu Carmen.
 Wyszedłem nie wiedząc co zrobię, nie spałem, i rano byłem tak wściekły na tę zdrajczynię, że postanowiłem opuścić Gi-