Strona:PL Puszkin Aleksander - Eugeniusz Oniegin.djvu/11

Ta strona została skorygowana.
Wspomnieniu przyjaźni dwóch największych wieszczów Słowiańszczyzny, dwóch »spokrewnionych skał, rozerwanych nurtem wody, a chylących ku sobie podniebne wierzchołki«, — prowadzoną w umiłowaniu pracę niniejszą nad przyswojeniem ojczystemu piśmiennictwu czarującego wdziękiem poematu literatury rosyjskiej
poświęca
Tłómacz.