Strona:PL Reid Jeździec bez głowy.pdf/89

waniu na dzikie konie. Z wyjątkiem pań, wszyscy uczestnicy wycieczki poczytywali za swój obowiązek pójść do tawerny, chociaż na pół godziny, i uraczyć się whisky. Oficerowie załogi, właściciele okolicznych plantacji oraz sportsmani z różnych stron co chwila podchodzili do bufetu, zamawiając do swych stolików ulubiony trunek.
 Towarzystwo dzieliło się na grupy i w jednej z tych grup znajdowali się trzej znajomi oficerowie: Hencoc, Crosman i Slomen oraz major, komendant twierdzy.
 W pewnej chwili kapitan Slomen zapytał, zwracając się do obecnych:
 — Czyście panowie zauważyli, jak po przybyciu Luizy z Mauricem Geraldem Kasjusz był zmieniony i okazywał przy lada sposobności rozdrażnienie?
 — Rzeczywiście, był ogromnie ponury.
 — Trawi go zazdrość, i to zazdrość niezwykła.
 — Czyżby z powodu łowcy mustangów, Geralda? No, to śmieszne. — rzekł major.
 — Dlaczego śmieszne, panie majorze?
 — Miss Pointdekster jest przedewszystkiem panienką z towarzystwa, dobrze urodzoną, podczas gdy Maurice Gerald...
 — Może być również gentlemanem, Przynajmniej tak słyszałem.
 — Zresztą, — dodał Slomen, — miss Pointdekster jest ekscentryczką i może sobie pozwolić na wiele rzeczy zdumiewających.