Strona:PL Reymont-Ziemia obiecana. T. 1 265.jpg

X.

 Józio szedł odwiedzić rodziców, bo stale mieszkał u Baumów.
 Jaskólscy mieszkali daleko, za starym kościołem, w jakiejś uliczce bez nazwy, która tyłami dotykała tej słynnej miejscowej rzeczki, służącej za rynsztok, odprowadzający wszelkie odpływy fabryk.
 Uliczka podobna była do śmietnika, pełnego odpadków wielkiego miasta.
 Józio przesunął się śpiesznie i wszedł do nietynkowanego domu, który świecił wszystkiemi oknami od suteren aż po strychy niby latarnia i wrzał cały ludzkim rojem, jaki się w nim gnieździł.
 W ciemnej sieni, przepełnionej strasznymi zapachami i zaniesionej błotem, namacał brudne aż do lepkości poręcze i zbiegł szybko do suteryn; długi korytarz bez podłogi, zarzucony śmieciami i sprzętami gospodarskimi, pełen również błota i wrzawy ludzkiej i smrodów, oświetlał mały kaganek kopcący się pod sufitem.
 Przedarł się przez porozstawiane na drodze zawady i dotarł do końca korytarza.
 Buchnęło na niego gorące, piwniczne powietrze