pędów[1]. Blizki związek pomiędzy życiem płciowem, a zmysłem węchowym każe przypuszczać, że sfery płciowe węchowe w korze mózgowej przestrzennie ze sobą sąsiadują. Rozwój życia płciowego bierze początek z poczuć organicznych w rozwijających się gruczołach rozrodczych. Budzą one przedewszystkiem uwagę osobnika w okresie rozwoju. Czytanie, spostrzeżenia w publicznem życiu (dziś, niestety i zbyt wcześnie i zbyt często) zamieniają ciemne domysły w wyobrażenia. Tym dopiero organiczne poczucia, mianowicie roskoszne (lubieżne) ton właściwy nadają. Wraz z tem nadaniem tonu, z tym naciskiem jaki uczucia roskoszne kładą na erotycznych wyobrażeniach rozwija się dążność do ich faktycznego wywołania (popęd płciowy).
Odtąd powstaje wzajemna zależność pomiędzy korą mózgową (jako punktem wyjścia wrażeń i wyobrażeń;, a narzędziami rozrodczemi. One to za pomocą spraw anatomofizyologicznych (przekrwienie, wytwarzanie nasienia, owolucya) wyzwalają płciowe wyobrażenia, obrazy i popędy.
- ↑ Wobec bliskich stosunków, w jakich czucie płciowei zmysł powonienia ze sobą pozostają, należałoby zapewne ośrodka płciowego szukać w sąsiedztwie centru węchowego, który Ferrier (Functionen des Gehirns) przypuszcza w okolicy zawoju hakowego (Gyrus unicinatus) Zuckerkaudl Ueber das Rieckcentrum 1887 r., opierając się na porównawczo anatomicznych badaniach, uważa, że róg Ammona do ośrodka węchowego należy.
