U niewiast neuropatycznych może wówczas rozdrażnienie przybierać rozmiary chorobliwe.
Godną uwagi jest wielka płciowa pożądliwość suchotników. Między innemi donosi Hoffmann o pewnym suchotniczym włoścjaninie, który jeszcze w przeddzień śmierci miał stosunku ze swoją żoną.
Sprawami płciowemi są: spółkowanie (ewentualnie zgwałcenie), w ich braku samogwałt, przy upadku poczucia moralnego pederastya lub bestialitas. Gdy przy nadmiernym popędzie zdolność płciowa jest podupadłą lub całkiem wygasłą, wówczas możliwe są najopaczniejsze wybryki płciowe.
Nadmierna żądza może być wywołana przez momenta obwodowe lub też ośrodkowe. Pierwszy sposób powstawania jest rzadszy. Świąd części rodnych, wysypki świerzbiące (eczema) mogą się stawać jego przyczyną; a tak samo niektóre środki lekarskie podniecające silnie popęd płciowy jak np. kantarydy.
U niewiast nierzadko w wieku krytycznym zjawia się podniecenie płciowe wywołane swędzeniem części płciowych, a także i bez tego ostatniego przy usposobieniu neuropatycznem.
Magnan (Annal. médico psychol. 1885, p. 157) wspomina o pewnej damie, która nad ranem miewała istne napady silnego popędu płciowego, a także o 25-cio letnim mężczyźnie dręczonym co noc nieznośnemi atakami pryapismu. W obu razach istniała ogólna nerwica.
Strona:PL Richard von Krafft-Ebing - Zboczenia umysłowe na tle zaburzeń płciowych.djvu/64
Ta strona została przepisana.