Strona:PL Roger - Pieśni Ludu Polskiego w Górnym Szląsku.djvu/209

XV.

Pieśni kolędowe.^[1]

424.

Wstępując do domu gospodarza śpiewają:

z p. Raciborskiego.

$\relative c' { \set Staff.midiInstrument = "flute" \key g \major \time 4/4 \autoBeamOff g'4 a \stemUp b \stemNeutral cis | d2 d | cis4 d e2 | d r2 | d4 d c c | \stemUp b2 \stemNeutral a4 (g) \break fis4 g a2 | g r2 | g4 a b c | \stemUp b (a) g2 \stemNeutral | b4 c d e | d (c) b2 \break d2 c | b4 d a2 | g2 r2 \bar "|." s } \addlyrics { Na -- ro -- dził się Chry -- stus, we -- sel -- my się! Z_ró -- ży kwiat wy -- kwit -- nął, ra -- duj -- my się! Z_ży -- wo -- ta czy -- ste -- go, z_ro -- du kró -- le -- wskie -- go, Chry -- stus na -- ro -- dził się. } \midi { \tempo 4 = 140 }$

Narodził się Chrystus, weselmy się!
Z róży kwiat wykwitnął, radujmy się!
Z żywota czystego,
Z rodu królewskiego, —
Chrystus narodził się.

Z dawna obiecany, weselmy się!
Jest na świat posłany, radujmy się!
Z żywota czystego i t. d.

Człowieczeństwo nasze, weselmy się!
Raczył przyjąć na się, radujmy się!
Z żywota czystego i t. d.

Djabeł cale złupion, weselmy się!
A człowiek wykupion, radujmy się!
Z żywota czystego i t. d.

Na to się narodził, weselmy się!
Aby grzéchy zgładził, radujmy się!
Z żywota czystego i t. d.

Zorza jasna weszła, weselmy się!
A ciemność już przeszła, radujmy się!
Z żywota czystego i t. d.

Bliskie przyjacielstwo, weselmy się!
Ma z nami już Bóstwo, radujmy się!
Z żywota czystego i t. d.

Będąc synem bożym, weselmy się!
Stał się naszym bratem, radujmy się!
Z żywota czystego i t. d.

↑ W Raciborskiem proboszcz, organista, adjuwant (nauczyciel), kościelny i dwuch czy trzech ministrantów kolęduje na nowy Rok. Po odprawieniu modlitw i poświęceniu domu święconą wodą, ministranci przystępując do gospodarzy, pachołków i dziéwek z dzwonkiem i prosząc o podarunek, śpiewają pieśni kolędowe.

[1] W Raciborskiem proboszcz, organista, adjuwant (nauczyciel), kościelny i dwuch czy trzech ministrantów kolęduje na nowy Rok. Po odprawieniu modlitw i poświęceniu domu święconą wodą, ministranci przystępując do gospodarzy, pachołków i dziéwek z dzwonkiem i prosząc o podarunek, śpiewają pieśni kolędowe.

[1]