Ta strona została uwierzytelniona.
— 216 —
Raczże Pan Bóg nadgrodzić wam za to stokroć tysięcy:
Rży, konopi, grochu, lnu i prosa, żyta najwięcéj,
Jęczmienia, owsa, wyki,
Dla krów, koni i byki, —
Kartofli, kapusty,
By był wieprz tłusty. —
A teraz się, gospodarzu miły, z wami rozstajem,
Za te ucztę, według waszéj siły, za to dziękujem.
Nie miéjcie za złe tego
Odwiedzenia naszego;
Z Panem Bogiem naszym
Bądźcie tym czasem!
439.
z p. Raciborskiego.
Bóg wam zapłać, panie gospodarzu, za tę kolędę;
I wam także, pani gospodynko, niech się tak stanie.
W domu, jako na polu,
W ogrodzie i na roli,
Jabłka, śliw, pszenicy, —
Gruszek najwięcéj.
Każda krowa niech się wam ocieli, żber mléka dawa,
Każda kurka trzy razy kurczęta co rok wydawa.
Świnie téż i prosięta,
Jagnięta i cielęta'
Aby się mnożyły
A tłuste były.