Strona:PL Roger - Pieśni Ludu Polskiego w Górnym Szląsku.djvu/38

Ta strona została uwierzytelniona.
— 37 —


68.
z p. Rybnickiego.
 
\relative c' {
\set Staff.midiInstrument = "flute" 
\key a \minor
\time 4/4
\autoBeamOff
a'8 [(gis)] a \stemUp b \stemNeutral c4 d | e e d r4 | c c b r4 | 
\break
a8 [(gis)] a \stemUp b \stemNeutral c4 d | e e d r4 | c c b r4 | 
\break
e4 e d d | c c b e, | e'4 e d d | c c b e, |
\break
c' d e r4 | b c a r4
\bar "|."
}
\addlyrics {
Sie -- dzi za -- ją -- czek pod mie -- dzą, pod mie -- dzą,
my -- śli -- wcy o nim nie wie -- dzą, nie wie -- dzą;
sie -- dzi, sie -- dzi, la -- men -- tu -- je,
tes -- ta -- men -- ta o -- pi -- su -- je
śmie -- rte -- lne, śmie -- rte -- lne.
}

Siedzi zajączek pod miedzą,
Myśliwcy o nim nie wiedzą;
Siedzi, siedzi, lamentuje,
Testamenta opisuje
Śmiertelne, śmiertelne.

Ja zając jestem siérota,
Cóż mi czyni moja cnota?
Ja żadnemu nic nie czynię,
Jeno z każdym dobrze żyję,
I z wami wszystkimi.

Ja przeniczki nie jadam,
Ani winka nie pijam,
Tylko do kapusty chodzę,
Po listeczku se téż skrążę,
Nie jak wół, nie jak wół.

A sadeczka téż nie mijam,
Po śliweczce siebie spinam;
Nie mogę się długo bawić,
Bo mnie upatruje zabić
Gospodarz, gospodarz.

Uciecz, zajączku, od domu,
Bo bierzesz kulkę do kromu;
Myśliwieczek téż nadbiega,
I torbę na mnie rozdziera,
Jużeś mój, jużeś mój!

Kucharka mię już przewraca,
Co chwilę palec pomaca,
I probuje, jak smakuje,
I zaraz mię téż melduje:
Już dobry, już dobry.

Ja zając leżę na stole,
Wybłyszczą oczy jak wole:
Jédzcie, jédzcie, transzerujcie,
A hultaja nie szanujcie
Macieja, złodzieja.




69.[1]
z p. Lublinieckiego.
 
\relative c' {
\set Staff.midiInstrument = "flute" 
\key g \major
\time 3/4
\autoBeamOff
d'8. c16 \stemDown b8 b b4 | e8 [(d)] e4 b | c8. b16 a4 a | a8 d c4 b8 a |
\break
\bar "[|:"
g8 b d4 d | e8 d c4 b | a8 b c4 c | d8 c b4 a | \stemUp b4. a8 g4 
\bar ":|]"
}
\addlyrics {
Sie -- dzi za -- ją -- czek pod mie -- dzą,
a my -- śli -- wi o nim nie wie -- dzą,
po chró -- ści -- nie za -- szczu -- wa -- ją,
trą -- bią, krzy -- czą i wo -- ła -- ją
na nie -- go.
}
  1. Piosnkę tę z Lublinieckiego udzielił mi p. Lompa. Ułamki téj pieśni znalazłem także w innych miejscach. Porównać Paulego P. l. P. w Galic. 165 i Wojcickiego P. l. B. Chr. I, 223.