Jenoch jest dziéweczka
Z małego miasteczka;
Matka mnie przeklęła,
Jeszczech mała była.
Aleć wy mnie weźcie,
Do dom mnie zanieście;
Postawcie mnie u drzwi,
Aż mnie matka ujzdrzy.
Postawcie mnie w sieni,
W sieni za dźwierzami;
Jak mnie matka ujzdrzy,
Obleje się łzami.
O ty ptaszku kregulaszku,[2]
Wysoko latasz,
Powiedzże mi nowineczkę,
Jaką tam słychasz.
Słychałem tam nowineczkę
Nie bardzo dobrą,
Już to twoją kochaneczkę
Do ślubu wiodą.
Dwa ją wiodą między sobą,
Trzeciemu jéj żal;
Czwartemu się serce kraje,
Iż jéj nie dostał.[3]
Już po mojéj wesołości,
Więc nie zaśpiewam;
Jak ja przyjdę do domeczka,
Łzami się oblewam.
Pojechał Jasineczek na polowanie,
Dał swojéj miłéj pożegnanie.
Wyjechał w czyste pole,
Puścił konia na wygonie,
Sam się położył na spanie.
Śniło się Janiczkowi dziwacznie,
Jakby miał swój pierścionek opacznie.
- ↑ Porównać: Paulego P. l. P. w Galic. str. 148, Wojcickiego P. l. B. Chr. I. 148 (tylko jedna zwrotka) i II. str. 371.
- ↑ Krogulec.
- ↑ W Lublinieckim powiecie po trzecim wierszu śpiewają:
A ten piąty siadł na konia
I jedzie za nią,
Jeżeli jéj to przystoi,
Za młodą panią.
Ona klęczy między druchnami,
Jak piękna róża
Między tulipanami —
On między drużbami.
Oj klęczyć on i klęczy,
I tak się czerni,
Jako gawron pomiędzy
Złemi wronami.
W powiecie raciborskim ostatnie dwa wiersze są:Ona klęczy przy ółtarzu
Między druchnami,
Jest tak śliczna jako jabłka
Między listkami.
A on klęczy przy ółtarzu
Między drużbami,
Jest tak piękny jako róża
Między kwiatkami.
