28
Jego zapamiętałość przemogła opór ojca. W trzynastym roku życia wstąpił jako uczeń do pracowni Dominika Ghirlandaja, — największego i najzdrowszego duchem z pośród malarzy florenckich. Pierwsze prace Michała Anioła zyskały takie powodzenie, że mistrz stał się jakoby zazdrosnym o ucznia[1]. Rozstali się po upływie roku. Obrzydło mu malarstwo. Tęsknił do sztuki bardziej bohaterskiej. Przeniósł się do szkoły rzeźbiarskiej, którą Wawrzyniec Medyceusz utrzymywał w ogrodach Świętego Marka[2]. Książę zainteresował się nim: kazał mu zamieszkać w pałacu, przyjął go do stołu synów swoich. Chłopak znalazł się w samem ognisku Renesansu włoskiego, śród zbiorów starożytności, w poetyckiej i uczonej atmosferze wielkich Platoników: Marsilia Ficina, Benivieni’ego, Angela Poliziana. Upajał się ich duchem; aby żyć w świecie starożytnym, stworzył sobie duszę antyczną: stał się rzeźbiarzem greckim. Port kierownictwem Poliziana, który „bardzo go polubił“ wyrzeźbił Walkę Centaurów z Lapidami[3].
W tej płaskorzeźbie, gdzie panuje wyłącznie nieugięta siła i piękno, wypowiada się dumnie atletyczna dusza wyrostka, odzwierciadlając zarazem dzikie jego igraszki z nader surowymi towarzyszami młodości.
Wraz z Wawrzyńcem di Credi, Bugiardini’m Granacci’m i Torrigiano dei Torrigiani’m — uczęszczał do kościoła del Carmine, by przerysowywać freski Masaccia, Nie szczędził tam drwin z kolegów mniej biegłych w rysunku. Gdy któregoś dnia jął się natrząsać nad próżnym Torrigianim, ten rozpłaszczył mu nos uderzeniem pię-
- ↑ W rzeczywistości trudno uwierzyć w zazdrość tak potężnego artysty. Nie wierzę bądź co bądź, aby ona to była przyczyną tak nagłego odejścia Michała Anioła. Aż do starości zachowywał M. A. szacunek dla swego pierwszego mistrza.
- ↑ Szkołą tą kierował Bertoldo, uczeń Donatella.
- ↑ Walka Centaurów z Lapidami znajduje się we florenckiem Casa Buonarroti. Z tegoż czasu pochodzi Maska śmiejącego się fauna, której zawdzięcza Michał Anioł przyjaźń Wawrzyńca Medyceusza, oraz Madonna przy schodach, płaskorzeźba z Casa Buonarroti.
