Strona:PL Rolland - Żywot Michała Anioła.djvu/131

109

bino, miejscowości spokojnej, gdzie spodziewał się być chętnie widzianym przez pamięć na Juljusza II: w tym celu posłał tam już nawet jednego ze swych ludzi, żeby zakupił dom“^[1].

 Lecz w chwili stanowczego postanowienia zbrakło mu woli, jak zawsze; obawiał się skutków swego postępku, oddawał się swej wiecznej, i wiecznie zawodnej, ułudzie, że jakimś tam kompromisem wywinie się jeszcze z tego. Dał si znowu spętać, — i wlókł tę kulę u nogi aż do końca życia.
 Pierwszego września 1535 r. breve Pawła III mianuje go naczelnym budowniczym, rzeźbiarzem i malarzem pałacu apostolskiego. A już w kwietniu tegoż roku zgodził się był Michał Anioł wymalować Sąd Ostateczny^[2]. Dzieło to pochłaniało go całkowicie od kwietnia 1535 do listopada 1541, to znaczy podczas pobytu Wiktorji w Rzymie. W czasie tej olbrzymiej pracy, — bodaj że w r. 1539, — spadł starzec z rusztowania i ciężko stłukł sobie nogę. „Z bólu i złości nie dał się pielęgnować żadnemu lekarzowi“^[3]. Nienawidził lekarzy, w listach swych niepokoił się komicznie, ilekroć się dowiedział, że ktoś z jego rodziny popełnił tę nieroztropność, iż zwracał się o poradę do lekarzy.

 „Na jego szczęście, po tym wypadku, mistrz Baccio Rontini z Florencji, jego przyjaciel, lekarz bystrego ducha, a wielce oddany Michałowi Aniołowi, zlitował się nad nim, udał się doń któregoś dnia i zastukał do bramy. A że nikt się nie odezwał, wszedł na górę, błąkał się po wszystkich pokojach, póki nie trafił tam, gdzie Michał Anioł spoczywał w łóżku. Był on nieomal zrozpaczony, ujrzawszy lekarza. Lecz Barcio nie chciał odejść i nie opuścił go, póki go nie wyleczy!“^[4].

1. Condivi.
2. Pomysł ozdobienia olbrzymim freskiem ściany naprzeciw wejścia do kaplicy sykstyńskiej, nad ołtarzem papieża, sięga roku 1533; powziął go Klemens VII.
3. Vasari.
4. Ibid.