Ta strona została przepisana.
218
Dr. Paul Garnault: — Les Portrais de Michel-Ange et de Vittoria Colonna.
Heinrich Thode: — Michelangelo und das Ende der Renaissance, — tom I, Grotte, Berlin, 1902. (To wielkie — jeszcze nie ukończone, — dzieło [tymczasem ukazało się w całości: tom II w roku 1903; tom III — 1908 do 1912 r.] jest najdonioślejszą dotychczas próbą psychologicznego i filozoficznego studjum nad Michałem Aniołem i jego czasem. Należy żałować, — nie mówiąc już o drażniącym tutaj i nieco barokowym w tem zestawieniu wagnerjanizmie, — należy żałować, że nadużycie w tem dziele kategoryj abstrakcyjnych i scholastycznych podziałek, zaciemnia rzecz samą, zamiast ją rozjaśniać, powiększając nadomiar nieład w układzie dzieła, nazbyt „zbitym“. — Lecz księgi te są zasobne w ideje i tworzą zbiornik niewyczerpanych dokumentów. — Czerpałem i ja z nich obficie, zarówno jak ze wspaniałych wydawnictw oraz studiów Karola Frey’a).
III. — Wiktorja Colonna.
Rime, pierwsze wydanie 1538, Parma; wydanie drugie, 1539: — con giunta di XVI Sonetti Spirituali, — Wydanie trzecie, Wenecja, 1544: — con giunta di XXIV Sonetti sprituali, — oraz liczne dalsze wydania, w wieku szesnastym.
Carteggio, ogłoszone przez Erm. Ferrero i Gius. Müllera, — Torchi, Turyn, 1892 (Zbiór listów Wiktorji Colonna i listów pisanych do niej, oraz dokumentów, odnoszących się do jej życia: między innemi, Vita di V. C. przez Filonica Alicarnasco.).
Lettere inedite, wyd.: Salza, Florencja, 1898.
Il codice di Rime di V. C. apartenente a Margherita, regina di Novara, scoperto ed ilustrato da D. Tordi. — Pistoja, 1900.
Henry Roscoe: — V. C. her life and poems. — Londyn, 1868.
