Strona:PL Rolland - Beethoven.djvu/142

lecz gdy siadam, aby ją napisać, najczęściej precz odrzucam pióro, gdyż pisać, jak czuję, nie umiem. Mam w pamięci wszystką przyjaźń, jaką okazywałeś mi zawsze, pamiętam naprzykład, jak to kazałeś wybielić mój pokój, aby mi miłą sprawić niespodziankę. Tak samo zachowuję we wspomnieniu rodzinę Breuningów. Że musieliśmy się rozstać, zwykły to był bieg rzeczy: każdy z nas dążyć musiał do celu, jaki sobie był oznaczył, każdy z nas starać się musiał, aby go osiągnąć; lecz wieczyście niewzruszone zasady dobra były i pozostały mocnym między nami łącznikiem. Niestety, nie mogę napisać ci dziś tyle, ilebym pragnął, gdyż leżę...
 Sylwetkę twojej Lorchen przechowuję zawsze jeszcze; (mówię ci o tym) abyś widział jak cennym jest mi wszystko, co było dobre i drogie w młodości mojej.
 ...Mówi się u mnie: Nulla dies sine linea, a jednak muza moja śpi; lecz za to zbudzi się mocniejsza. Mam nadzieję, że stworzę jeszczę pare wielkieh dzieł; potym