SHEDLOCK. — The pianoforte sonata. 1900, Londyn.
CH. CZERNY. — Pianoforte — Schule (Część czwarta, rozdziały II, III).
THEODOR HELM. — B. Streichquartette, 1885.
H. DE CURZON. Les Lieder et airs détachés de B. 1906.
OTTO JAHN. — Leonore, Klavierauszug mit Text, nach der zweiten Bearbeitung, 1852.
DR. ERICH PRIEGER. — Fidelio, Klavierauszug mit Text, nach der ersten Bearbeitung, 1906.
WILHELM WEBER. — B. Missa Solemnis. 1897.
PROF. DR. RICHARD STERNFELD. Zur Einführung in L. v. B. Missa Solemnis.
IGNAZ VON SEYFRIED. — L. v. B. Studien im Generalbass, Kontrapunkt und in der Kompositions-Lehre 1832.
W. DE LENZ. — Beethoven et ses trois styles. Analyses des sonates de piano (wyczerpane) 1854.
OULIBICHEFF. — Beethoven, ses critiques et ses glossateurs, 1857.
WASIELEWSKI. — Beethoven, 2 tomy 1886, Berlin.
R. SCHUMANN. — Ecrits sur la musiqne et les musiciens, serja pierwsza, przekład H. de Curzon'a, 1894.
RICHARD WAGNER — Beethoven, 1870, Lipsk.
Chcącym badać kształtowanie się genjusza muzycznego Beethovena, oddadzą usługi dzieła muzyczne Fryderyka Wilhelma Rusta (1739 — 1796) z Dessau, dzieła niedawno odnalezione, dzięki jednemu z jego wnuków, który ogłosił kilka jego sonat. Najmłodszy z synów Rusta, Wilhelm-Karol, żył we Wiedniu od 1807 do 1827
Strona:PL Rolland - Beethoven.djvu/163
Ta strona została przepisana.
