siła, radość własnej mocy i potrzeba użycia, niemal nadużycia jej. „Siła — oto jest moralność ludzi wyróżniających się z pośród masy“. Jak dawniej, zaniedbuje się znowu zewnętrznie, w sposobie bycia jest bardziej zuchwały, niż kiedykolwiek. Wie, że ma prawo wypowiedzenia wszystkiego, że prawo to przysługuje mu nawet wobec największych tego świata. „Nie uznaję innej oznaki wyższości, jak tylko dobroć“ — pisze 17 lipca 1812 r.[1]. Bettina Brentano, która spotkała go wtedy właśnie powiada, że „żaden cesarz, żaden król nie posiadał takiej świadomości własnej siły “. Była pod urokiem tej mocy: „Gdy ujrzałam go poraz pierwszy, pisze do Goethego, znikł dla mnie świat cały. Widok Beethovena zmiótł mi z przed oczu wszystko, nawet ciebie, o Goethe!.. Sądzę, że nie omylę się, gdy powiem, że człowiek ten na dużą
- ↑ „Serce jest dźwignią wszelkiej rzeczy wielkiej“. (Do Giannatasia del Rio. — Nohl CLXXX).
