Ta strona została przepisana.
Przyjaciele i protektorowie Beethovena rozpierzchli się lub wymarli: umarł książę Kinsky w 1812 r., Lichnowsky — w 1814 r. Lobkowitz — w 1816 r., Rasumowsky, dla którego napisał był pyszne swoje kwartety op. 59; koncertował poraz ostatni w 1815 r. W 1815 r. Beethoven rozchodzi się z przyjacielem dzieciństwa, z bratem Eleonory, ze Stefanem Breuningiem[1]. Odtąd jest sam. „Nie mam przyjaciół, sam jestem na świecie“ — notuje w 1816 r.
Ogłuchł tymczasem całkowicie[2]. Od jesieni 1815 znosi się z ludźmi tylko pi-
- ↑ Tegoż roku Beethoven stracił brata, Karola. „Przywiązany był bardzo do życia, ja zaś wyrzekł bym się życia chętnie“ — pisze do Antonji Brentano.
- ↑ Poza głuchotą, stan jego zdrowia pogarszał się z dnia na dzień. Od października 1816 r. chorował na zapalenie kataralne. W czasie lata 1817 lekarz powiedział mu, że jest to choroba płuc. Przez zimę 1817 — 1818 męczył
Jako pianista, Beethoven wystąpił poraz ostatni w 1814 r.
