Przedkładając Czytelnikom polskim dzieło znakomitego autora francuskiego, odznaczonego nagrodą Nobla, zaznaczamy niniejszem, że nie identyfikujemy się bynajmniej z poglądami autora na wojnę i na stosunek obywateli państwa do ojczyzny. Jakkolwiek wojny są naogół straszną klęską dla ludzkości i zasługują na bezwarunkowe potępienie, zderzają się jednak wypadki, w których wojna jest jedynym środkiem dla ujarzmionego narodu do odzyskania niepodległości. Taką zbawienną wojną była właśnie dla nas Polaków ostatnia wielka wojna, która naszej rozdartej Ojczyźnie nietylko przywróciła upragnioną jedność i wolność, ale nadto dała jej poważne stanowisko w rzędzie mocarstw europejskich.
Pomimo tych poglądów francuskiego autora, uważaliśmy jednak za wskazane przyswoić literaturze naszej to niepospolite dzieło, pełne głębokich myśli i olśniewające wspaniałym stylem obrazowym, godne stanąć obok przepięknej prozy Lamartine’a i Alfreda de Musset.