Góra, od któréj powyższe podanie, leży pomiędzy miastem Rawą a wsią Głuchówkiem; na łęgach do téj ostatniéj należących. Okrągła, jak na dzieło ludzkich rąk ogromna, z piaszczystéj usypana ziemi, — trawą i gdzieniegdzie tylko krzewami porosła; — u podstawy jéj dotąd rozeznać można ślady rowu. Na wiérzchołku, wklęsłym i nierównym, — jak to zwykle na zgliszczach dawnych grodów bywa, — widać miejscami stérczące ogromne kamienie, niby szczęty fundamentów. —
Podanie przywiedzione spisałem po części podług tego co mi na miejscu (1842 roku) opowiedziano, więcéj zaś jeszcze podług zasłyszanych powieści od dziadów, na odpuście, w niedalekich z tamtad Miedniewicach. — Co do ostatniéj części jego, wiarogodne osoby, i sam ówcześny dziedzic Głuchówka, zapewniały mnie, że istotnie za czasów pruskich oszust jakiś, obiecując wydobyć skarby z góry téj, przywiódł do zupełnego upadku kilku lekkomyślnych mieszczam z Rawy.
