Drapieżny w polu ſęp zawſze żyie,
Scierwem ſię paſie, y ścierwem tyie,
Y młode ſępki teyże natury
Rownie na ścierwo oſtrzą pazury.
Tę zdobycz lubi krogulec młody
Ktorą ſię żywił od Oyca wprzody,
Y młode Orły płomienie Feba
W gniezdzie ſię uczą znieść iak potrzeba.
ODA VII.
Gdy raz przy Iſtrze, ktory wpada w morze
Szukaiąc bogactw nayprawdziwſzych w roli,
Tłuſtą Galezus ziemię pługiem porze,
Znayduie ſzable, ſzyſzaki powoli.
A gdy y ſłońce po ſwym dziennym biegu
Rzucaiąc grube na horyzont cienie,
Do podziemnego bierze ſię noclegu,
Wyprzągłſzy wołki takie nuci pienie:
Paście ſię teraz paście wołki moie,
Nikt iuż na waſzą zgubę dziś nie dybie,
Uſtały krwawe kiedy Marsa boie
Iedna zoſtaie troſkliwość o ſkibie.
Doſyć boiazni. Potyscie ſię bali
Straſzney Bellony zaiadłego żniwa,
