Nie ieſt to bowiem iuż dziſiay nowina,
Widzą tego dowody
Wſzyſtkie Swiata Narody
Że ſmutek zawſze radości przecina.
Chodzą nieſzczęścia z weſelem koleią
Przeciwna alternata
Szczęsną zawſze przeplata,
Tak Nieba rządzić człowiekiem umieią.
Feba zemdlony podrożny promieniem,
Nim ſię upał zakączy,
Co mu pot z czoła ſączy,
Nad czyſtym ſiada krynicy ſtrumieniem.
Tam gdy ſię głoſem ptaſząt miłym bawi
Y wdzięcznym wody biegiem,
Snem zmorzony nad brzegiem,
Dzień przy krynicy owey cały trawi.
Toż gdy poſtrzeże dnia koniec widocznie
Żałuiąc mocno czaſu
Boiąc ſię tudzież laſu
Rzewliwie płakać, y narzekać pocznie.
O iak powtorzy nie raz ſłowa ſmutny,
Nieſzczęsne me weſele
Koſztuieſz mię wiele,
Strumyku miły, lecz dla mnie okrutny.
Bodaybym Ciebie nie uyrzał nieſtety!
Nieſzkodowałbym tyle,
Strona:PL Rutkowski-Zabawki poetyckie rozmaitym wierszem polskim napisane 035.jpeg
Ta strona została uwierzytelniona.