Ta strona została uwierzytelniona.
Zbytku podniety koſztowne puhary,
W ktorych Tokaiu pełniemy nektary
Dla woyſka zaraz obroćmy na płatę,
Y więkſzą małym zatamuymy ſtratę.
Niech nieprzyiazna Strzała pierwey tarczy
Sięga, niż ſerce ranami obarczy,
Niech na początku Polak Polſki broni.
Zemdlałey ręki puklerz niezaſłoni.
Wiele mi wprawdzie to otuchy daie,
Że Polſka ſwemi upadkami wſtaie,
Lecz y tą także uwagą ſię trwożę,
Że iedna klęſka Narod zgubić może.
ODA XVIII.
NIC
Nie maſz nic w świecie co zrobiła ręka
Ludzka, trwałego, wſzyſtko wiek ponęka,
Bo coż czegoby potomności ſiły
Nieobaliły?
Dziwiące niegdyś Swiat cały ſtruktury,
Pałace Cyra, Babilonu mury,
Koloſſy, co ſię pod Niebioſa pięły
Nagle zniknęły.
