Lub Danaydy bezdenne Antały
Z Erebu na Swiat powyprowadzały.
Lub przez te nagle ſpadaiące deſzcze,
Jowiſz ſię ſpuſzcza do Danae ieſzcze;
Albo Apolla mądre Sioſtry płaczą,
Że dziś w Skępcow mało bardzo znaczą.
Lub na Cererę rozgniewane Bogi
Tym kſztałtem na nią ſwoy gniew leią ſrogi,
By iey zardzewić ſierp, y ſtalną koſę
Soczyſtą na świat wylewaią roſę.
Lub Tetys w wodzie prowadząca życie
Nie może wody utrzymać w korycie.
Lub Bachus ſiedząc na Antałka grzbiecie
Swoie likwory roztacza po świecie.
Albo że każdy człowiek ſłuſzniey wyzna,
Gdy to ſamemu Stworcy rzeczy przyzna,
Ktory, y karze człowieka, y cieſzy,
Jak w płacz rozrzewni, tak znowu rozſmieſzy.
ODA XXVIII.
Skoro Tytan z brudnych fal złotobiodre cugi
Wyprowadzać zamysla żądany czas długi,
Jutrzenka ſrebro po roſie ſieie,
Wſzyſtko ſię cieſzy, wſzyſtko ſię śmieie.
