rozpraw różnej treści) wydane zostały dopiero po jego śmierci, głównie w latach od 1802 do 1854. Najważniejsze i najobszerniejsze jego dzieło nosi tytuł „Hagahoth,“ są to jego korrekcye Talmudu. Również cenną jest praca jego o trygonometrii pod tytułem: „Ail meszulasz,“ która wyszła w Wilnie i Grodnie r. 1833.
Przybył do Polski z Niemiec w końcu XV wieku. Zajmował się praktyką lekarską, głównie w domach wyższej szlachty i cieszył się wielkiem uznaniem. Czy pisał dzieła treści medycznej nie jest nam wiadomem, ale powszechnie uważany był za jednego z uczeńszych lekarzy Krakowa. W roku 1502 król Aleksander Jagiellończyk w nagrodę jego pożytecznej działalności i nauki, obdarował go bardzo rozległymi przywilejami: „Ezechielem judaeum in facultate medicinae et litteris latinorum competenter doctum proptereaque multis Regni Nostri regnicolis commendantum etc. etc.“ (Metryka koronna księga 17 karta 287). Kiedy umarł i gdzie pochowany niewiadomo. Niektórzy utrzymują, że umarł we Lwowie w podeszłym wieku.
Rabi Michał przebywał przez długi czas w Brześciu Litewskim, jako zamożny i inteligentny wpływowy obywatel. Następnie, dla wielkiej swej nauki i cnót, nominowa-
