pochodzenia nie utrudniło im możności kształcenia się. Do owego więc uniwersytetu w Padwie, przybył młody Gordon. Z całym zapałem oddał się studyom lekarskim i po kilku latach, świetnie złożywszy egzamin, otrzymał stopień doktora medycyny. Wracając morzem w strony rodzinne, na wielkie narażony był niebezpieczeństwo, okręt bowiem, na którym się znajdował, wskutek silnej burzy uległ rozbiciu na brzegach Hiszpanii, i Gordon, tylko cudem z kilkoma zaledwie towarzyszami podróży, został wyratowany. Po przyjeździe do Wilna zajmował się praktyką lekarską, i wkrótce nabył takiej wziętości i sławy, że król August II mianował go swym przybocznym lekarzem i zwolnił go wraz z całą rodziną od wszelkich podatków, a nadto nadał mu obszerne przywileje. Rok śmierci Gordona nie jest znany; akta jednak kahału żydowskiego z 1706, 1709 i 1715 r. wspominają o nim jako o żyjącym jeszcze wówczas.
Wnuk słynnego rabina Salomona Lurie, pochodzacego ze znakomitej rodziny Rasziego, zajmował stanowisko rabina w Mińsku, na Litwie. Data urodzenia i śmierci jego nie jest znana; żył jednak w 1728 r. Napisał dzieło p. t. „Seder hadoroth — Porządek pokoleń,“ wydane przez wnuka jego Jehudę Izaaka w Karlsruhe 1769 r. in folio. Praca ta posiada wielką wartość bibliograficzną i archeologiczną; podaje w niej porządkiem chronologicznym imiona uczonych Żydów, począwszy od najdawniejszych czasów, aż do epoki nowszej, ze wskazaniem ich pochodzenia i utworów literackich.
