Znany i w swoim czasie powszechnie ceniony pisarz wieku XVII pochodził z Wołynia. O jego życiu publicznem wiadomo tylko, że był sędzią przy rabinie w Zasławiu. Pozostały po nim dwa dzieła rzeczywistej wartości, mianowicie: „Jesod Josef“ (Osnowa Józefa), komentarz do traktatu Aboth, drukowany w Krakowie 1638 r. in 4–o, i „Rechebh Eliahu“ (Rydwan Eliasza), jest to komplikacya różnych zdań moralnych, nawiązanych do pojedyńczych sentencji tegoż traktatu Aboth. I ta praca Eliasza wydana została również w Krakowie 1638 r. Umarł podobno w 1667 roku, pochowany w Zasławiu.
Pochodził z Litwy i znanym jest w literaturze żydowskiej, jako „Józef z Litwy“. Urodził się pomiędzy 1580 — 1590 rokiem. W młodych latach przebywał w Pradze Czeskiej, oddawał się tam studyom filozofii religijnej i słynął jako najlepszy znawca dzieł Maimonidesa w zakresie filozofii. Wykładał w tem mieście teologię i filozofię licznym słuchaczom, do których należał także rabin Jomtob Lipman Heller. Ten ostatni najwięcej się przejął nauką swego mistrza i napisał wstęp i uwagi do pierwszej pracy Józefa ben Izaaka ha-Lewi’ego, zatytułowanej „Gibeat ha-More“, która wyszła w roku 1612 w Pradze Czeskiej. Józef w tej niedużej lecz treściwie napisanej pracy poddaje surowej krytyce niektóre wywody Maimonidesa. Był to racyonalista, nie cofający się przed żadną powagą.
