skąd w 1704 r., powołano gona rabina do Frankfurtu nad Menem. W wieku podeszłym zamierzył udać się do Jerozolimy, lecz podczas podróży, nie dosięgnąwszy celu, umarł w Konstantynopolu 1718 r., podług Dawida Gansa, (a jak utrzymuje Azulai 1719 r.). Z prac jego literackich, najbardziej jest znane dzieło p. t. „Birkath Adonaj“ (Błogosławieństwo Boże), jest to komentarz do traktatu „Berachot,“ podzielony na dwie części.
Urodził się 1652 r. w m. Metz, należącem wówczas do Francyi, dokąd ojciec jego, Mojżesz Kohn z Narola w b. województwie Bełzkiem, słynny lekarz i matematyk udał się w r. 1648, zmuszony opuścić rodzinne strony z powodu wojen kozackich i tatarskich, za Władysława IV wybuchłych. Dziad Tobiasza, Eleazar Kohn, pochodził wprawdzie z Palestyny, ale w młodym jeszcze wieku przybył do Polski i wykształciwszy się również na lekarza, osiadł następnie w Kamieńcu, gdzie na tem stanowisku do śmierci pozostał. Osierocony w ósmym roku życia przez nagłą śmierć ojca, Tobiasz, wraz ze starszym swym bratem, opuścił Metz i podążył do Polski. Tutaj, pod okiem uczonych chrześcian i Żydów, pilnie kształcił się w medycynie i astronomii, do których to nauk szczególniejsze okazywał zamiłowanie. Dla dalszych studyów wyjechał do Padwy, lecz po krótkim tam pobycie, ulegając namowom swego przyjaciela Gabryela, udał się wraz z nim na uniwersytet do Frankfurtu nad Odrą, gdzie, ze względu na
- ↑ Tobiasz Kohn, lekarz polski w XVII wieku. — Wydał Mathias Bersohn w Krakowie roku 1872 (z portretem).
