żesz Mendelsohn, z którego słusznie tak dumni są Niemcy. W Berlinie napisał Izrael komentarz do dwóch dzieł: do „Ruach Chen“ i do „Kuzari“; prace te zjednały mu wielkie poważanie u swoich współwyznawców. Na starość zapragnął wrócić do kraju rodzinnego, przeniósł się więc do Brodów, gdzie zmarł 10 kwietnia 1772 roku; tamże pochowany.
Zeitlin urodził się roku 1740 w mieście Szklowie. Majętni rodzice dali mu staranne wychowanie, przeznaczając go do stanu kupieckiego. W małem miasteczku żyjąc, wielkich wiadomości naukowych zdobyć nie mógł, jednakże starał się zaznajamiać z tą garstką uczonych, która przebywała w Szklowie, i obcując ciągle między nimi w ten sposób się kształcił wszechstronnie. Zajęcia handlowe nie potrafiły go oderwać od nauki, tak że powszechnie uważano go za jednego z najuczeńszych mężów miasta. Doszedłszy do znacznego majątku, Zeitlin porzucił stan kupiecki, zlikwidował swoje interesa i osiadł w swoim majątku ziemskim w Uszycy, oddając się wyłącznie gospodarstwu rolnemu i studyom. Napisał kilka dzieł treści naukowej które mu zjednały uznanie. Drukiem ogłosił tylko jedną pracę, a mianowicie: glosy i objaśnienia do dzieła: „Sefer Micwot Katan“ Izaaka z Corbeille. Zeitlin skupiał koło siebie dużo uczonych, a podejmując ich gościnnie w swoim majątku, dał im możność swobodnego pracowania i wydania nie jednego dzieła prawdziwej wartości naukowej. Zebrania naukowe w Uszycy, którym Zeitlin przewodniczył, znane były z blizka i z daleka i zjednały mu powszechny szacunek. Zeitlin umarł w podeszłym wieku roku 1820, mając lat 80.
