trzech panów, a zatém przyczyna tego ślubu jest nieważna, ja zaś powiadam, że ślub zostaje, i że sobie żartować nie można z tych rzeczy.
— Niech bóg broni, żebym ci miał radzić, abyś sobie z podobnych rzeczy żartowała! Zobowiązania, które między naszém sumieniem i bogiem zawięzujemy, są tysiąc razy świętsze, jak te, które ludzie między sobą zawierają. Ale są śluby nierozważne, które kościół nie uznaje jako ważne, a które bóg od siebie odrzuca, jeżeli przyczyna ich jest występna lub płocha.
— Występna, księże proboszczu? Wszak mój ślub był uczyniony dla uszczęśliwienia wszystkich ludzi na świecie!
— Przyznaj sama, żeś cały twój ślub oparła na błędzie, na wielkim zabobonie. Serce twoje cudownie jest dobre, zamysł twój wzniosły; lecz twój umysł nie jest dość oświécony Joasiu, a przyznać musisz, że ja trochę więcej wiém jak ty w tej mierze, co dotycze sumienia.
— A jednak, księże proboszczu, kiedyście mi pozwolili ponowić mój ślub, uważaliście go za dobry.
— I jeszcze teraz jestem tego zdania; lubo pomimo to, przyczyna tego ślubu nie mniéj jest nieważna. Niewiedziałem w ówczas tego, co teraz wiém o przesądach mieszkańców w Toull, zwłaszcza, iż wy wszyscy macie sposób spowiadania się samemi przenośniami, tak, że często nam się zdaje, iż mówicie o bogu, a wy mówicie o djable.
— Wybaczcie mi księże proboszczu — rzekła Joasia nieco urażona, — ja nie oddaję cześci djabłu.
Strona:PL Sand - Joanna.djvu/442
Ta strona została uwierzytelniona.
436
