Ta strona została przepisana.
stłumiła oddech, przez chwilę siedziała jak martwa. Ucieknie, utopi się, ale dłużéj w téj chacie przeklętéj nie wytrzyma! Sześć lat żyła jak na uwięzi... dłużéj tak żyć nie chce! Zerwała się, setny już raz może schwyciła poduszkę, szarpnęła, pierze rozleciały się po izbie, pokryły rozrzucone na podłodze rupiecie.
