Ta strona została uwierzytelniona.
PRZEDMOWA.
Nazwisko poety i dzieło jego, które wydajemy, są w historyi literatury naszej wcale nieznane; o Sebastyanie Grabowieckim wspomina Wiszniewski[1] tylko jako o teologu i autorze łacińsko-polskiego dziełka polemicznego, nie więcej wie o nim Kondratowicz[2]; tylko jako autora poniżej wydanych poezyj religijnych znają go Aloizy Osiński[3] i W. A. Maciejowski[4], który, mimo że jedyny zapewne dzieło jego czytał, jak sam zeznaje, nazywa go Grabowskim i podnosi w nim głównie to, że był królewskim sekretarzem. Dzieło Grabowieckiego — bez oznaczenia roku, miejsca i nazwiska autora — miał mieć podobno Juszyński[5], który w niem odkrył »wiele pieśni Stanisława Grochowskiego«. Za Juszyńskim powtórzył to zdanie Siarczyński[6]; A. Jocher nie zna wcale
- ↑ Historya literatury polskiej, tom IX str. 87.
- ↑ Dzieje literatury w Polsce. Warszawa 1875, t. II str. 215; t. III str. 241.
- ↑ O życiu i pismach Tadeusza Czackiego. Krzemieniec 1816. str. 215.
- ↑ Piśmiennictwo polskie t. III str. 340.
- ↑ Dykcyonarz poetów polskich. Kraków 1820 t. II str. 453 w dziale poetów bezimiennych.
- ↑ Obraz wieku panowania Zygmunta III, t. I str. 135.
