Strona:PL Sewer - Bajecznie kolorowa.djvu/043

niejszą, a co do kumostwa, to dziękuj za zaproszenie.
 — A zatem, moja komusiu, powiedzcie mi, gdzie mieszka Jagusia, młode dziewczątko — tylko co przebiegło drogą zpowrotem.
 — Widziałam ci ją, leciała w dyrdy wystraszona — dziewczyna od Tomasza Czepca, Czepcówna. No, ale jeżeli panicz myśli... — zatrzymała się.
 — O czemże mówicie?
 — O zbereziach, to nic z tego! Czepiec prawowity chłop, baba jego uczciwa, a dziewczęta, ma ich dwie, noszą feretron z Najświętszą Panienką i jak łzy czyste.
 — Za kogóż mnie to, matusiu, macie? za urwipołcia, czy co? Czy mi źle z oczu patrzy? Czy nie umiem uszanować dziewczęcia, co feretron cudownej Panienki nosi?
 — Kiej tak, to co innego. A pocóż ją gonicie?
 — Wedle malowania — odparł Wacek. — Dziewczyna śliczna, jak wiosna, a mam malować Najświętszą Panienkę — no, i Jagusia udała mi się na wzór.
 — A nie grzech to, brać ziemską gębę?
 — Sam biskup mi pozwolił.
 Kobieta odsunęła się o parę kroków, spoważniała.
 — Kiej biskup pozwolił, to co innego. Jaga najładniejsza we wsi, co prawda, to prawda. Widzicie tę chatę na pagórku, krytą nową słomą, tam się skryła, to jej ojcowizna.
 — Dziękuję wam, matusiu, a co do kumostwa, trzymam was za słowo.
 — Może w parze z biskupem, co? — zaśmiała się.
 — A choćby!...
 — No, no, żeby tak prawda była — dodała cicho.
 Spotkała się z kumami przy studni, otoczyły ją.
 — Panicz z Krakowa, piękny i delikatny, jak