Strona:PL Sewer - Bajecznie kolorowa.djvu/134

o strojach, że jestem głupi, bo ona nie myśli ubierać się, jak szyfon, a chcąc się dobrze ubrać, trzeba nad tem długo myśleć... Rozumiesz te różnice?
 — Zchłopiejesz!
 — Wole zchłopieć, jak złyczeć.
 — Czy do mnie pijesz?...
 — Do ciebie, coś przed paru tygodniami mówił mi o odrodzeniu się w ludzie.
 — Sztuki naszej!
 — Łyk, odradzający sztukę w ludzie? Czemu jej nie odradzasz w łykostwie?
 — Nie warto z tobą rozmawiać uczciwie.
 — Bo cie zabijam logiką.
 — Djabelna logika!
 — A jednak cię dławi.
 — Ciebie twoje chłopstwo zdławi.
 — A ciebie twoje mieszczaństwo na wyżyny dźwignie.
 — Bądź zdrów, chłopie!
 — Łyku, żegnam cie!...
 Dyzma, wychodząc, trzasnął drzwiami.
 ...Musi się kochać w córce powroźnika lub majstra murarskiego, poluje na kamieniczkę i dlatego taki wściekły na mnie. Znam ja was, mieszczańskie dusze. Dobrze wam na świecie, bo jesteście tak dzielnie dopasowani do świata i tak szczelnie do niego przystajecie. Ja nię chce być dopasowany i nie chcę — mam obrzydzenie do tego, aby mi w ten sposób miło było!... Pójdę innemi drogami.
 Rad z siebie, spojrzał na płótno:
 ...Ojciec ma racje, Jagusia zbyt silnie się wydobywa, muszę ją cofnąć. Żal mi cię, takaś ciekawa i frapująca, a dla całości trzeba się schować za niebieskawą mgłę.
 Zaczął malować.
 ...Jeśli wszystkie nasze rzetelne uczucia, myśli ory-