Ta strona została przepisana.
i sławy wśród słuchaczy, kolegów i w szerokich sferach inteligencji lwowskiej[1].
W artykułach i szkicach, przedstawiających działalność Zygmunta Węclewskiego, wysuwają się na plan pierwszy raczej momenty biograficzne, ocena charakteru i pracy zawodowej — natomiast w ocenie pracy naukowej stwierdzić należy przeważny brak odpowiedniego naświetlenia historycznego[2]. I to jest właśnie
- ↑ W Uniwersytecie lwowskim był egzaminatorem z filol. klas. kandydatów na nauczycieli gimnazjalnych. W lipcu (7) r. 1873 został członkiem czynnym Akademii Umiejętności w Krakowie. Przez trzy lata był członkiem Rady Szkolnej krajowej (1874—1877). W r. 1886 został mianowany egzaminatorem z języka francuskiego kandydatów na naucz. gimn. Był członkiem wielu towarzystw we Lwowie: Tow. Literackiego, Muzycznego, Tatrzańskiego i in. W r. 1876/7 piastował godność dziekana, a w rok później godność rektora w Uniwersytecie. Zmarł 14 sierpnia 1887 r. Zresztą zob. bibliografię.
- ↑ Przejrzałem następujące materiały do obecnego szkicu: Wurzbach Konstanty, Biographisches Lexikon des Kaiserlums Oesterreich (Wiedeń 1857 nn.), t. 54, str. 271 n; Finkel Ludwik, Historia Uniwersytetu Lwowskiego (Lwów 1894), t. I, str. 156 nn; Majchrowicz Franciszek, O życiu i pracach Zygmunta Węclewskiego (Eos, t. I, Lwów 1894, str. 113—126); Fontes et commentationes historiam scholarum superiorum in Polonia illustrantes, v. VI (Szkoła Główna Warszawska, 1862—1869) t. I (Wydział Filologiczno-historyczny), Kraków 1900, str. 161—178 (artykuł Stanisława Mieczyńskiego); Sajdak Jan, Filologia Klasyczna w Polsce (w dziele: Polska w kulturze powszechnej; dzieło zbiorowe pod redakcją Feliksa Konecznego), Kraków 1918, str. 124 n; Węclewski Stanisław, Wspomnienia o Zygmuncie Węclewskim, jego pochodzeniu, rodzinie i zawodzie naukowym, wydał ks. Alfons Mańkowski, Pelplin 1934; Akty z Archiwum Uniwersytetu J. Κ.: Akty personalne Nr 425, Akty z posiedzeń senatu t. cz; Programy wykładów t. cz.; Protocollum Facultatis Philos. pro examinibus rigorosis t. cz.; Spis prac seminaryjnych t. cz.; Rękopisy Z. W., znajdujące się w Bibliotece Uniwersytetu J. K. od Nr 1101—1140; Artykuły w prasie i czasopismach: Gazeta Lwowska z 19.8. 1887 (str. 188); z 20. 8. (str. 189); z 23. 8 i 24. 8 t. r. Przemówienie prof. Dr Ćwiklińskiego nad grobem śp. Zygmunta Węclewskiego; por. też Kurier Poznański Nr 191 z 23.8. i Nr 195 z 27.8. t. r.; Muzeum r. III, 1887 (Lwów, str. 610); Dr Ujda Jan, Pół wieku temu zmarł Zygmunt Węclewski (Pamięci zasłużonego całej Polsce), Kurier Poznański z 15. 8. 1937 r. Nadto wiele uwag (m. i. Autobiografię napisaną po łacinie w r. 1861) i skądinąd nieznanych materiałów zawdzięczam Synowi śp. Profesora Dr Tadeuszowi Węclewskiemu, mieszkającemu we Lwowie (ul. Długosza L. 29) — za co w tym miejscu składam Mu serdeczne podziękowanie. Por. nadto Encyklopedia Wychowawcza pod redakcją J. T. Lubomirskiego, E. Stawiskiego, S. Przy-
