Ta strona została uwierzytelniona.
STARA NUTA.
Dziś ta sama stara nuta
w nowej pieśni zgrzyta wciąż;
wszędy wciska się, jak wąż:
egoizmu polska nuta.
Jakakolwiek brzmi dziś pieśń —
postępowo-polityczna,
czy ludowa, seraficzna:
starych grzechów żre ją pleśń.
Narodowych błędów piętno,
narodowych fatum win;
jad oszczerczych, gorzkich ślin
znajdziesz, śledząc życia tętno.
Kiedyż, kiedyż nowa nuta
harmonijnie zabrzmi nam
u nowego bytu bram,
fałszem, kłótnią nie popsuta?!...
