Fridericus Leo: De Senecae tragoediis. Observationes criticae. Berlin 1878.
Otto Ribbeck: Geschichte der römischen Dichtung. Augusteisches Zeitalter. Stuttgart 1900.
Nadto korzystałem z dzieł pomocniczych następujących:
Martin Schantz: Geschichte der römischen Litteratur. I. und II. Band. Erster und zweiter Teil. München 1892 i 1901.
Otto Ribbeck: Die römische Tragoedie im Zeitalter der Republik. Leipzig 1875.
Otto Gruppe: Griechische Mythologie und Religionsgeschichte. München 1897. (Handb. der class. Alterthumswissenschaft).
Pewną wartość ma przedmowa do wydania dzieł Owidyusza:
P. Ovidii Nasonis opera, quae supersunt, ad exemplar Nicolai Heinsii et Petri Burmanni castigata. Lipsiae 1715.
Rzecz o „Medei“ Owidyusza podzielimy na następujące części:
A) Krótki obraz rozwoju literatury dramatycznej za Augusta.
B) O „Medei“ w ogólności. Ta druga część będzie obejmowała dwa rozdziały:
I. Mit o Argonautach.
II. Wyliczenie i szczegółowe omówienie żródeł naszych wiadomości o „Medei“ Owidyusza.
C) O układzie i treści „Medei“ w szczególności.
Dramat w dobie Augusta jest słabo reprezentowany. Nie zachowało się też nic w zakresie dramatu z tej doby. Komedyę reprezentuje G. Melissus, który pisał oryginalne narodowe komedye rzymskie, t. zw. fabulae trabeatae.
Tragedyę reprezentuje: L. Varius Rufus, którego tragedya p. t. „Thyestes" została przedstawiona po zwycięstwie pod Akcyum. Zrobiła ona wielkie wrażenie na publiczności rzym-
