Ta strona została uwierzytelniona.
Com sam namotał, sam teraz rozwiążę.
Najlepiej może działa, kto do zgonu
Praw istniejących przestrzega zakonu.
1115—1154
Wieloimienny, coś z Kadmosa domu
Przysporzył chwały dziewczynie,
Synu ty Zeusa, pana burz i gromu!
W italskiej ziemi twoje imię słynie,
A i w Eleuzys, o, synu Semeli,
Roje cię sławią czcicieli.
Bakchusie, w Tebach ty dzierżysz stolicę,
Kędy Ismenos ciche wody toczy;
Szałem twym tchnące pląsają dziewice,
Pieniem rozbrzmiewa gród smoczy.
Widnyś ty w łunie jarzących kagańców,
Gdzie Parnas szczytem dwugłowym wystrzela,
Gdzie zdrój Kastalii i swawolnych tańców
Koryku nimfy zawodzą wesela.
- ↑ CHÓR w. 1115—1154: Hymn do Bakchusa, opiekuna Teb. Był on synem Semeli, córki Kadmosa, i Zeusa. Ciężarna już Semele uprosiła Zeusa, aby jej się objawił w całym majestacie. Zeus, wysłuchawszy tej prośby, zbliżył się do kochanki wśród gromów, wskutek czego Semele umarła. Wieloimiennym nazywa się Bakchus, bo w rozmaitych miejscach czcią się cieszył pod rozmaitymi przydomkami. W Italii, szczególnie południowej, w której winnic było wiele, kult Bakhusa był rozszerzony. W Eleuzys i tamtejszych misteriach czczono go, pod nazwą Jakchosa, obok Demetry i Persefony. W Tebach, założonych przez Kadmosa, położonych nad rzeką Ismenem, oczywiście z dawien dawna wielkiej czci zażywał. W jego otoczeniu są szalejące dziewice, zwane bakchami, tyjadami, lub menadami. Występują one w szałem opanowanych obchodach i pochodach (thiasoi) Bakchusa, a Teby brzmią wtedy pieśniami. Zwą się Teby grodem smoczym, bo Kadmos zabił tam smoka, służącego Aresowi. — Także i góra Parnassos w Focydzie była sławna jako siedziba Bakchusa i jego orszaku. Źródło Kastalia, przynoszące natchnienia poetom, znajdowało się w bliskości. — Korykijska grota leżała u południo-
