Jasny płomień ku twej czci
Na Parnasu[1] wzgórzach lśni,
Gdzie kastalski bije zdrój 15
I gdzie nimf koryckich rój
Z Bachantkami składa chór.
Ty z Nizejskich schodzisz gór[2],
Rzucasz bluszczów gęste stroje
I zielone winnic zwoje; 20
Słuchasz, jak Bachantek grono
W Tebach pieśń grzmi nieskończoną!
Teby, gród nad grody słynny,
Ulubiony to twój dom;
To twej matki gród rodzinny, 25
Której życie wydarł grom.
Dziś, gdy on zaniemógł srogo,
Ty zbawienną zstąp nań nogą.
Przebądź Parnasu opokę.
Czy grzmiącą morza zatokę. 30
Ty, coś wodzem gwiazd na niebie,
Ty, co pośród nocnej pory
Uroczyste zbierasz chory;
Synu Zeusa! prosim ciebie,
Zstąp tu do nas, zstąp ze swemi 35
Tyadami naksyjskiemi[3],
Co po grodzie w nocy całe
Dziką pieśnią, chorowodem,
Rozbrzmiewają Jacha chwałę[4],
Który szaleństw ich powodem. 40
Obywatele Kadma i Amfiona[5] grodu!
Niestała kolej życia nie daje powodu,
By się wielce frasować lub nazbyt unosić.
Po wszystkie czasy jedna tylko Losu ręka
Wciąż podnosi lub zwala, co cieszy lub nęka. 5
- ↑ Parnas, góra w Focydzie (dziś: Liakura lub Lykeri), siedziba Muz, była zarazem i miejscem uroczystości bachicznych, na które zbiegały się kobiety nawet ze stron dalekich. U stóptej góry, a powyżej miasta Delf, znajdowało się poświęcone Apollinowi i Muzom zródło: Kastalia. Pod Parnasem także o 5 ćwierci mili od Delf była obszerna, wapienna grota korycka (Korytion antron), siedziba bachantek.
- ↑ „z nizejskich gór“. Góry Nizejskie (Nysaei Montes) dają się spostrzegać w trzech miejscach na mapach starożytnych; tu zapewne mowa o Eubejskich.
- ↑ „Tyadami naksyjskiemi“. Tyody, Menady, Bachantki; wszystko to kapłanki Bacha czyli Jacha. — Naksos wyspa na Archipelagu.
- ↑ „Jacha chwałę“. Iakchos była to nazwa Dyonizosa w misteryach eleuzyskich; świątynia jego w Atenach blizko bramy pirejskiej zwała się Iakchejon.
- ↑ Amfion, syn Zeusa i Antyopy, był współzałożycielem Teb; Kadmos bowiem zbudował twierdzę (Ladmeja), a Amfion wraz z bratem Zetosem — właściwe miasto.
