Strona:PL Sofokles - Antygona (Kaszewski).djvu/76

Ta strona została przepisana.

Czego bodajby Dola nie spełniła!
Bóg chce czy nie chce — powiada — on zburzy
Cały gród nasz ze szczętem. Choćby brzemię
Gniewów Zeusowych upadło na ziemię,
On nie ustąpi; błyski dlań Zeusowe —
Gromy — to tylko ciepło południowe.
Godłem więc jego — człowiek nagi wcale,
Którego ręka zbrojna jest pochodnią,
Wybuchającą płomieniem, a pod nią
W złocistych głoskach napis: miasto spalę!

Zuchwalstwo swoje przepłacił śmiercią od piorunu.
w. 46. „wspólny znaleźli zgon“ — Eteokles i Polinik.



EPEJSODYON I.


w. 15. „aż się u rządów z myśli swych wygada“ tj. niepodobna dokładnie poznać człowieka, dopóki nie wystąpi czynnie w urzędowaniu i wydawaniu praw. Było to zdanie jednego „z siedmiu mędrców“, iż „władza jest probierzem męża“.
w. 37. „w świętych obiatach“ tj. potrójnych ofiarach, jakiemi czczono zmarłych (mieszanina miodu z mlekiem, wino i woda) a które według wiary starożytnych dostawały się wraz z nieboszczykami do kraju podziemnego
w. 105. „skakać przez ogień“ — dosłownie : przeczołgać się, przesunąć się przez ogień — obrządek rozpowszechniony później w Italii, a jeszcze bardziej w wiekach średnich, dla wykazania niewinności.
w. 126. „chramy“ — świątynie.



STASIMON I.


w. 1-28. Jestto jakby poetycka odpowiedź na Chór w „Ofiarnicach“ Eschylosa, gdzie czytamy „Wiele jest dziwów na szerokiej ziemi; morze żywi krwiożercze potwory ... lecz któż wyśpiewa zuchwalstwo myśli człowieczej“.



EPEJSODYON II.


w. 45-50. „głosem tak dzikiej rozpaczy jak ptak“ i td. Często u Sofoklesa spotykane porównanie, znajduje się już w Odysei, XVI, w. 216-219 (w przekładzie L. Siemieńskiego):

....Rozrzewnił się tak jeden, jak drugi.