Strona:PL Sofoklesa Tragedye (Morawski).djvu/333

Ta strona została przepisana.
PIASTUNKA.

Strasznym zaiste.

CHÓR.

Lecz powiedz nam przecie,
Jakoż zginęła?

PIASTUNKA.

Zabiła się sama.

CHÓR.

       880—886 Jakiż gniew, albo też obłęd to sprawił,
By chwycić ostrze w swe dłonie
I zgon ponowić po zgonie?

PIASTUNKA.

Cięciem ta miecza zginęła bolesnem.

CHÓR.

I ty widziałaś, bezmyślna, tę zbrodnię?

PIASTUNKA.

Widziałam, bom ja w pobliżu niej stała.

CHÓR.

       890 Jakże się stało, o jakże, mów zaraz.

PIASTUNKA.

Sama na swoje targnęła się życie.

CHÓR.

Cóż znowu mówisz?

PIASTUNKA.

Co szczerą jest prawdą.

CHÓR.

       893—895 Ściągnęła, nowa ta dziewka, ściągnęła