Baca, Gospodarz szałasu juhasów.
Bacówka, chatka pasterska w górach, czyli szałas, albo koliba.
Chodza lub czesta, znaczy droga czyli ścieszka wydeptana.
Djaski, djabły.
Dziedzina — wieś.
Fruhaniec, gościniec.
Fujawica, zamieć śniégowa.
Grapy, wierzchy ze sobą stykające się, czyli grzbiety skał.
Groń, wiérzch, gronik wierzchołek.
Grule, ziemniaki.
Gadzina, kury, gęsi, kaczki.
Hale, Skały łyse nad lasy wybiegające czyli właściwie Tatry. U dawnych Sarmatów góra zwała się także Ala. Więc naród Alanów wychodził z pod gór Kaukazkich. Jest więc jakieś powinowactwo miedzy wyrazem Alanin, a Pohalanin, czyli podgórzanin, albo mieszkaniec z pod Tatrów.
Jarzec, jęczmień.
Juhas, pasterz owiec.
Moskal, placek owsiany.
Młako lub młaka, znaczy bagnisko czyli moczar.
Obłazy, ubocze wzdłuż prostopadłe.
Przegiby, skały podobne do siodeł.
Podhale, kraj leżący u podnóża Tatrów. Więc Górale zowią się Podhalanami.