Ta strona została uwierzytelniona.
podobieństwa, uwagi co do tła, zakrywanie ręką części narysowanej twarzy w celu dania do zrozumienia, że to ta cześć właśnie się nie podoba, powiedzenie takie jak: „jestem za ładna“, „Czy ja jestem taka smutna?“, „To nie jestem ja“, wogóle wszystko i to tak pod względem dodatnim, jak ujemnym. Po namyśle, ewentualnie poradzeniu się osób trzecich, klijent mówi tak, (lub nie) i koniec — poczem podchodzi (lub nie) do tak zwanego „okienka kasowego“, t. zn. poprostu wręcza firmie umówioną sumę. Nerwy firmy, ze względu na niesłychaną trudność zawodu tejże, muszą być szanowane.
§ 4. — Niedozwolone jest pytanie się firmy o jej zdanie o wykonanym portrecie, jakoteż wszelkie rozmowy na temat rysunku znajdującego się w robocie.
