Strona:PL Stanisław Brzozowski - Legenda Młodej Polski.djvu/049

ności procesu produkcyi. Proces ten daje miejsce tym lub innym określonym formom kulturalnej psychiki: szlachcie lub duchowieństwu naprzykład, psychika zaś śni o poddanym swojej władzy świecie. Ale obraca się ciężkie koło losu. Proces ekonomiczny innych wywyższa niewolników, uważających się za wodzów: poprzednia psychika zawisa w powietrzu, usiłuje walczyć ze światem; jutro nową czeka ten sam los.
 Psychika kulturalna, zależna od dokonywającego się poza nią w sposób niedostępny dla jej woli procesu ekonomicznego, musi nieustannie zawisać w powietrzu, walczyć ze zdradziecką rzeczywistością. Romantyzm jest jej losem i oto mamy nową formę romantyzmu: teoretyków literatury, którzy pragnęliby, aby los i kierunek życia, zawisły od procesu ekonomicznego, stał się zależnym od nich. Romantyzmu generacya szósta należy tutaj: Piotr Lasserre, Ernest Seillère, Lemaître — ich polscy naśladowcy. Pragną ci panowie rzeczy ani odrobinę niełatwiejszej do osiągnięcia niż te cele, jakie stawiali sobie romantycy; pragną oni, aby społeczeństwo, rozwijające się w drodze automatycznie powstających przekształceń, obciążone tradycyami społecznemi należącymi do innych zgoła struktur, nie wywoływało wyrzucając całe warstwy poza dotychczasowe ich warunki bytu, rozterek wewnętrznych. Kto chce, aby w nowoczesnem społeczeństwie kapitałistyczno-przemysłowem, uwikłanem w cały wszechświatowy organizm ekonomiczny, psychika społeczna powstawała i kształtowała się w myśl praw, dających się pomyśleć w jakiemś społeczeństwie hierarchicznie feodalnym, ten podstawia swoją utopię, swoją fantazyę społeczną, na miejsce rzeczywistości, ten postępuje w myśl metod, które się tak surowo wytyka